ارزش بازار صنعت بدنه هواپیما در سال ۲۰۲۲معادل ۹.۵ میلیارد دلار بود و تخمین زده می‌شود که تا سال ۲۰۳۲، با نرخ رشد مرکب سالانه ۵ درصد، به ۱۵.۴ میلیارد دلار برسد.
بدنه، جزء اصلی سازه هواپیما است که به عنوان محور مرکزی هواپیما عمل می‌کند و معمولاً به شکل کشیده و استوانه‌ای است که شامل استقرار خدمه، مسافران، بار و سیستم‌های حیاتی هواپیما است. بدنه به عنوان ستون فقرات هواپیما عمل می‌کند و ضمن اینکه بسیاری از اجزای داخلی و خارجی را در خود جای می‌دهد، یکپارچگی ساختاری و پایداری آیرودینامیکی را فراهم می‌کند. درک آناتومی و عملکرد بدنه برای درک پیچیدگی طراحی، عملکرد و کارایی هواپیما حیاتی است. بدنه از ساختاری سبک اما در عین حال محکم ساخته شده از آلومینیوم، تیتانیوم یا مواد کامپوزیتی مانند فیبر کربن است. این چارچوب به عنوان ستون فقرات اساسی بدنه عمل می‌کند و استحکام لازم برای مقاومت در برابر نیروهای آیرودینامیکی که در طول پرواز با آن مواجه می‌شوند را فراهم می‌کند.
مفاهیم مهندسی سازه برای تعریف استحکام و طول عمر بدنه ضروری است. در طول پرواز، بدنه هواپیما طیف وسیعی از نیروها، از جمله بارهای آیرودینامیکی، نیروهای گرانشی و تنش مکانیکی را تحمل می‌کند. مهندسان با استفاده از مواد پیشرفته‌ای مانند کامپوزیت‌های کربن، آلیاژهای تیتانیوم و آلیاژهای آلومینیوم با مقاومت بالا، سازه‌های بدنه سبک اما مقاوم می‌سازند که عملکرد کلی را بهبود می‌بخشد و در عین حال یکپارچگی و ایمنی سازه را تضمین می‌کند. مزایای فرم بهینه بدنه متعدد است و فراتر از راندمان آیرودینامیکی ساده، جنبه‌های مختلف عملکرد هواپیما و راحتی مسافران را در بر می‌گیرد. بهبودهای آیرودینامیکی به کاهش مصرف سوخت و هزینه‌های عملیاتی کمک می‌کند و باعث افزایش سودآوری اقتصادی سفرهای هوایی و در عین حال کاهش اثرات زیست‌محیطی می‌شود.
بازار ساخت بدنه هواپیما توسعه می یابد
۰۴
مرداد
۱۴۰۴
