بازنگری در تایپ ریتینگ با اولویت عملیات در بحران

تایپ ریتینگ مهم‌ترین چالش هوانوردی است . ارزیابی اجباری که یک خلبان پایه را به یک خلبان دارای گواهینامه برای یک هواپیمای پیچیده تبدیل می‌کند. با این حال، با افزایش گسترش ناوگان و اتوماسیون در سراسر هوانوردی اروپا، چالشی در حال ظهور است: یک خلبان می‌تواند از آزمون تایپ ریتینگ عبور کند، اما تنها چند هفته بعد و در مواجهه با محیط ، عدم تاب‌آوری عملیاتی بروز می کند.
به همین دلیل است که این امر نیاز به توجه فوری دارد. داده‌های پیش‌بینی هوانوردی ۲۰۲۵ بر فوریت این موضوع تأکید می‌کند و پیش‌بینی می‌کند که در دهه آینده به ۵۷۰۰۰ خلبان تجاری جدید در اروپا نیاز خواهد بود. برای مراکز آموزش، این ضرورت، تعهد به تنظیم و اصلاح مداوم برنامه‌های تایپ ریتینگ را به دنبال دارد. این نیاز حیاتی با اولویت یاسا در مورد «صلاحیت پرسنل» در طرح اروپایی ایمنی هوانوردی ۲۰۲۴/۲۰۲۵ همسو است و صنعت را به تمرکز کمتر بر امضای نهایی و بیشتر بر عملکرد مداوم سوق می‌دهد.
اتوماسیون هواپیما FMS و خلبان خودکار حجم کار را کاهش می‌دهد، اما خطر اتکای بیش از حد به فناوری و کاهش مهارت‌های اساسی پرواز دستی را به همراه دارد. وقتی سیستم‌ها طبق طراحی عمل می‌کنند، خلبانان مدیران کارآمدی هستند. با این حال، هنگامی که خرابی‌های غیرمنتظره رخ می‌دهد ، برخی از خلبانان ممکن است به سازگاری بیشتری نیاز داشته باشند. تحقیقات ایمنی نشان می‌دهد که این شگفتی رایج است و اغلب چندین بار در سال برای هر خلبان رخ می‌دهد. این موضوع شکاف مهمی را در مهارت‌های تعامل انسان و اتوماسیون در طول آموزش تایپ ریتینگ برجسته می‌کند.
برخی از مراکز آموزش ۹۵ درصد خلبانان را برای پرواز مبتنی بر سیستم هوشمند آموزش می‌دهند ولی ما انتظار داریم که آنها وقتی سیستم‌های حیاتی ازکار می‌افتند، خلبانان درجه یک باشند. این بدان معناست که برنامه‌های تایپ ریتینگ در سراسر اروپا باید بر لحظات قبل از خرابی، بر مدل ذهنی خلبان و توانایی آنها تمرکز کنند.
برای تلاش برای حل این تناقض، مراکز آموزش باید تمایز بین «بررسی» و «آموزش» را دوباره ارزیابی کنند. کارشناسان معتقدند تفاوت صرفاً روانشناختی است. وقتی خلبان می‌داند که جلسه امروز یک «بررسی» است، برای انطباق آماده می‌شود و منتظر خطای قابل پیش‌بینی است. اما وقتی در یک سناریوی «آموزشی» پویا قرار می‌گیرد که در آن سناریو غیرخطی و غیرمنتظره است، مجبور می‌شود به حالت حل مسئله تغییر حالت دهد.
موفقیت عملیاتی باید به معیار واقعی برای اعتبارسنجی تایپ ریتینگ تبدیل شود. کل صنعت باید به طور مشترک استاندارد تکمیل تایپ ریتینگ را بازتعریف کنند تا منعکس‌کننده واقعیت عرشه پرواز باشد. تمرکز باید از صدور مجوز صرف به عملکرد بلندمدت تغییر کند. معیار نهایی یک برنامه تایپ ریتینگ واقعاً موفق، پاسخ به یک سوال نهایی است: شایستگی و انعطاف‌پذیری ۹۰ روز پس از پرواز آزمایشی چگونه است؟