خطوط هوایی از استرس مسافران میلیون‌ها دلار درآمد دارند

از هر دو نفر، یک نفر استرس سوار شدن به هواپیما را تجربه کرده و متوجه شده است که صندلی‌هایش با صندلی‌های همراهانش، چه خانواده، دوستان یا شرکا فاصله زیادی دارد. در حالی که این مشکل قبل از سوار شدن به هواپیما حل می شد، امروزه به معنای پرداخت هزینه اضافی هنگام رزرو یا قبل از پرواز است.
طبق نظرسنجی انجام شده از ۱۰۵۰ بزرگسال بریتانیایی توسط موسسه رادیکال استورج در ژوئن ۲۰۲۵ این رویه رایج است: ۶۱.۳ درصد از بریتانیایی‌ها برای نشستن در کنار کسی که با او سفر می‌کنند، هزینه اضافی پرداخت کرده‌اند. همین نظرسنجی نشان داد که خطوط هوایی مانند ایزی جت یا ویرجین آتلانتیک تا ۱۲۰ پوند از خانواده‌ها دریافت می‌کنند تا صندلی‌ها را در کنار هم تضمین کنند.
فقط در بریتانیا، این مبلغ معادل ۲۲ میلیون پوند است که سالانه برای رزرو صندلی توسط خانواده‌های دارای فرزند خردسال پرداخت می‌شود. این وضعیت به دلیل فقدان الزامات قانونی که شرکت‌های هواپیمایی را مجبور به نشستن خانواده‌ها در کنار هم می‌کند، امکان‌پذیر شده و به شرکت‌های هواپیمایی اجازه می‌دهد تا از این امر سود ببرند.
بیش از یک چهارم پاسخ‌دهندگان گفتند که برای اطمینان از نشستن کودک با همراه یا گروه خود، بیش از ۳۰ پوند در هر پرواز پرداخت می‌کنند.
ویرجین آتلانتیک، برای صندلی‌های از پیش انتخاب شده ۳۰ پوند برای هر نفر یا ۱۲۰ پوند برای یک خانواده چهار نفره هزینه مجاور نشینی دریافت می‌کند. اتحاد ایرویز سیاست مشابهی دارد و صندلی‌هایی را “تا حد امکان نزدیک” یا “در کنار یک بزرگسال” با قیمت ۲۴ پوند برای هر نفر ارائه می‌دهد. ایزی‌جت نیز همین قانون حداقلی “نزدیک به یک بزرگسال” را اعمال می‌کند، اما فقط ۲ پوند برای هر نفر هزینه دریافت می‌کند.
سازمان هواپیمایی کشوری بریتانیا توصیه می‌کند که کودکان به دلایل ایمنی باید در کنار یا حداقل در همان ردیف اعضای خانواده بنشینند. چراکه در صورت فرود اضطراری، مسافران سعی می‌کنند به عزیزان خود برسند که اگر کنار هم ننشینند، روند تخلیه با تأخیر انجام می شود. با این حال، این یک توصیه است، نه قانون.
تقریباً نیمی از افراد مورد بررسی (۴۸.۹درصد) فکر می‌کنند که این امر غیرقابل قبول است. در حالی که ۹۱.۸درصد با کمال میل صندلی‌های خود را عوض می‌کنند تا خانواده‌ها کنار هم بنشینند، ۸.۲درصد تحت هیچ شرایطی این کار را نمی‌کنند.
گذشته از هزینه‌های مالی، هزینه روانی اضافی برای خانواده‌هایی که در هواپیما از هم جدا هستند، وجود دارد. بیش از یک سوم از پاسخ‌دهندگان (۳۵درصد) گفتند که نشستن جدا از خانواده یا دوستان “بسیار استرس‌زا” یا “غیرقابل قبول” است، در حالی که ۵۴.۶درصد گفتند که “کمی اذیت” می‌شوند. تنها ۱۰.۵درصد گفتند که اهمیتی نمی‌دهند. برای برخی، مانند یک نفر از هر ده بزرگسال بریتانیایی که از ترس پرواز رنج می‌برند و برای اطمینان خاطر نیاز دارند کنار کسی بنشینند که او را می‌شناسند، این جدایی می‌تواند به طور ویژه‌ای ناراحت‌کننده باشد.
برای جلوگیری از این وضعیت ناراحت‌کننده، ۲۱.۹درصد از مسافران فقط با شرکت‌های هواپیمایی کار می‌کنند که تضمین می‌کنند آنها را در کنار هم بنشانند. ۱۸.۳درصد همیشه برای انتخاب صندلی هزینه پرداخت می‌کنند و ۲۵.۳درصد زودتر رزرو می‌کنند تا انتخاب صندلی بهتری داشته باشند. در همین حال، ۱۶.۵درصد عادات خود را تغییر نداده‌اند، ۱۰.۵درصد نگران نیستند و ۷.۵درصد به طور کلی از پرواز با همراهان اجتناب می‌کنند.
در سال ۲۰۲۴ دولت ایالات متحده ممنوعیت «هزینه‌های اضافی» را پیشنهاد کرد تا شرکت‌های هواپیمایی را از دریافت هزینه از خانواده‌ها برای نشستن در کنار هم در پروازها منع کند و در ژوئن امسال، اتحادیه اروپا به ممنوعیت دریافت هزینه انتخاب صندلی برای کودکان زیر ۱۲ سال رأی داد.