در حالی که نوآوری های تکنولوژیکی سرخط اخبار را به خود اختصاص می دهند، ایمنی هوانوردی با تکیه بر عوامل انسانی و فرهنگ سازمانی به راه خود ادامه می دهد. در هوانوردی تجاری، اپراتورهای پیشرو تشخیص می‌دهند که مؤثرترین برنامه‌های ایمنی آنها فراتر از ارتقاء کاکپیت یا پروتکل‌های همسان سازی است . آنها ریشه را در رفتار، ارتباطات و رهبری می دانند.
فرهنگ ایمنی از بالاترین سطح سازمان شروع می شود و در تمام لایه های سازمان گسترش می یابد. طبق گفته یاتا ، فرهنگ ایمنی مثبت، از گزارش‌دهی باز و محیط یادگیری پشتیبانی می‌کند؛ مدیریت مؤثر ریسک‌های ایمنی را تسهیل می‌کند و مشارکت کارکنان را بر اساس اعتماد ایجاد می‌کند.
این فلسفه به هوانوردی تجاری کمک کرده است تا به رکورد ایمنی درخور خود دست یابد و اکنون در بخش های دیگر نیز مورد توجه قرار گرفته است.
مدیریت ایمنی در سراسر بخش های هوانوردی
برای اپراتورهای تجاری که اغلب با تیم‌ها و پروفایل‌های مختلف کار می‌کنند، سیستم‌های استاندارد مدیریت ایمنی (SMS) اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده‌اند. این رویکردهای ساختاریافته به اپراتورها کمک می کند تا به طور مداوم خطرات را شناسایی کنند، خطرات را ارزیابی کنند و استراتژی های کاهش را اجرا کنند.
این تلاش مشترک در سطح جهانی گسترش یافته و نزدیک به ۲۰۰ کشور از طریق سازمان بین المللی هوانوردی غیرنظامی (ایکائو) برای هماهنگ کردن سیستم های ایمنی و ایجاد استانداردهای جهانی با یکدیگر همکاری می کنند. هوانوردی تجاری با اتخاذ چارچوب های (SMS) مانند آنچه توسط خطوط هوایی استفاده می شود، عملکرد ایمنی خود را به طور قابل توجهی افزایش داده است.
اپراتورهای حمل و نقل هوایی این درس‌های فرهنگی را از ابتدا به کار می‌برند و فرهنگ ایمنی را از روز اول و قبل از خروج اولین هواپیما در سازمان خود نهادینه می‌کنند. این رویکرد فعال مانند سیستم گزارش‌دهی ناشناس، شفافیت در مورد اشتباهات را تشویق می‌کند و بررسی‌های منظم ایمنی را در طول عملیات انجام می‌دهد. این سازمان ها با فرهنگ مسئولیت پذیری و اعتماد، پایه و اساس ایمنی بلندمدت را پی ریزی می کنند.
فراتر از مهارت های فنی تا بهبود مستمر
آموزش برای تقویت ارزش های ایمنی کلید ماجرا است که شامل تصمیم گیری تحت استرس، استراتژی های ارتباطی و مدیریت منابع انسانی است.
شاید مهم‌تر از همه، فرهنگ ایمنی با عملکرد بالا است. سازمان ها به جای پاسخگویی به حوادث، داده های عملیاتی را برای شناسایی نشانه های اولیه خطرات در حال ظهور تجزیه و تحلیل می کنند. این تغییر از تفکر ایمنی واکنشی پیشگیرانه و نشان دهنده روند گسترده صنعت به سمت بهبود مستمر است.
متخصصان هوانوردی چه از هواپیماهای قدیمی استفاده کنند، چه جت های تجاری پیشرفته، همواره در حال بازاندیشی فرهنگی هستند که بر نتایج تأثیر می گذارد. سازمان‌هایی که به افراد خود قدرت می‌دهند تا صحبت کنند، نگرانی‌ها را مستند کنند و آشکارا بازتاب دهند.