حادثه پرواز ۱۵۴۹ خطوط هوایی یواس ایرویز که در ۱۵ ژانویه ۲۰۰۹ و به خلبانی کاپیتان سولنبرگر ( سالی ) و کمک خلبان اسکیلز رخ داد ، یکی از حوادثی است که حاشیه های آن به پایان نمی رسد. بیشترین عاملی که این حادثه را از سایر حوادث هوایی متمایز می کند ، فیلمی است که به کارگردانی کلینت ایستوود و بازی بی نظیر تام هنکس ساخته شد.
رابرت سام والت که در آن زمان مدیر اداره تحقیقات سوانح ایالات متحده بود ، دیروز در یادداشتی که در هفته نامه آویشن ویک منتشر شد ، اظهار کرد که افکار عمومی پس از اکران فیلم بر این باور است که رفتار اداره تحقیقات سوانح با کاپیتان سولنبرگر بد بوده و آنها سعی در تخریب شخصیت وی داشته اند.
همانطور که ممکن است به خاطر داشته باشید، تام هنکس در این فیلم که به سال ۲۰۱۶ اکران شد ، نقش کاپیتان سالنبرگر را بازی کرد. گفته می شود این فیلم بیش از ۲۵۰ میلیون دلار فروش داشته است. تلاش‌هایی که تولیدکنندگان برای اطمینان از دقیق بودن جزئیات انجام دادند، بینظیر است.
سازندگان فیلم دو فروند هواپیمای فرسوده ایرباس۳۲۰ یواس ایرویز را تهیه کردند. یکی از آنها در دریاچه ای در استودیو یونیورسال غرق شد تا صحنه های رودخانه هادسون را بازسازی کند. کاکپیت هواپیمای دیگر نیز بر روی یک سکوی گیمبال قرار گرفت تا از صحنه های کاکپیت و پرواز هنکس و افسر اولش فیلمبرداری کند.
ولی این واقع‌گرایی در نقطه‌ای از فیلم که اداره تحقیقات سوانح با سالی تعامل داشت، ناگهان به پایان رسید. رابرت سام والت می گوید ، اجازه دهید خاطرات آن روزها را به عنوان رئیس اداره تحقیقات سوانح برای شما بازگو کنم:
جلسه تحقیقاتی، مانند آنچه در فیلم به تصویر کشیده شده ، جایی است که شهادت شاهدان با هدف جمع‌آوری اطلاعات مرتبط شنیده می شود. .در این جلسه نمایندگان سازمان هواپیمایی کشوری ایالات متحده ، ایرباس ، کارخانه ساخت موتور ، یواس ایرویز ، انجمن خطوط هوایی ، خلبانان و خدمه پرواز ایالات متحده حضور داشتند. به هر یک از طرفین فرصتی برای پرسیدن سؤالات داده شد. این ساختار امکان می دهد هر یک از حاضران دیدگاه های خود را با هدف شفاف سازی خاص خود برجسته کنند.
این جلسه سه روز به طول انجامید. استانداردهای صدور گواهینامه هواپیما در مورد فرود اجباری روی آب؛ ایمنی کابین و استانداردهای برخورد پرنده با موتورها مرور شد. این جلسه برای عموم آزاد بود و پخش اینترنتی شد. متن کامل آن در وب سایت اداره تحقیقات سوانح موجود است و یک ویدیوی آرشیو شده از کل جلسه دادرسی در یوتیوب در دسترس است.
من در بیانیه افتتاحیه خود گفتم: قبل از این جلسه، سناریوی تصادف را در شبیه ساز پرواز مرور کردم. من به دستگاه ضبط صدای خلبان گوش دادم و به عنوان یک خلبان با تجربه، می‌توانم به شما بگویم که خدمه پرواز در مدت زمان بسیار کوتاهی اتفاقات زیادی را پیش رو داشتند. باید به شما اطمینان دهم که قطعاً هیچ قصدی از سوی هیئت ایمنی برای کاهش موفقیت خارق‌العاده خدمه در نجات جان همه مسافران و خدمه آن روز وجود نداشت.
ممکن است تصور شود که سالی به عنوان یک شاهد کلیدی ساعت ها و شاید روزها مورد بازجویی قرار گرفت ولی واقعیت این است که او در مجموع ۳۸ دقیقه بازجویی شد. شهادت او واقعی و حرفه ای بود ولی فیلم یک هیات سخت گیر متشکل از بازرسان اداره سوانح را به تصویر می‌کشد که از سالی به شیوه دادستان ها بازجویی می‌کنند. در واقع چیزی جز این بود. در حقیقت، ما نگران بودیم که چگونه رسانه ها ممکن است چیزی را که ممکن است در مورد عملکرد سالی نامطلوب تفسیر شود، انتخاب کنند.
اداره سوانح برای روشن شدن موضوع ، حادثه را در مرکز تولوز ایرباس بارها شبیه سازی کرد و نتایج آن را در سند ۳۶ صفحه ای ضمیمه ۲۸ پرونده کرد. یکی از اهداف اجرای این شبیه سازها شناسایی و ارزیابی گزینه های مختلف در دسترس خدمه پرواز مذکور بود. به عبارت دیگر این سوال مطرح بود که آیا خدمه با فرود در هادسون به جای لاگواردیا کار درستی انجام دادند؟
از ۱۵ اجرای شبیه‌ساز که موقعیت برخورد پرنده را تکرار می‌کرد، خلبانان شبیه‌ساز در هشت مورد توانستند با موفقیت در لاگواردیا یا تتربورو فرود بیایند ولی وقتی ۳۵ ثانیه زمان اضطرار ( نقش عوامل انسانی در زمان خطر ) به شبیه سازی ها اضافه شد، هیچ یک از خلبانان شبیه ساز نتوانستند به فرودگاه برسند.
ما می‌ترسیدیم که نتایج این آزمایش‌ها برای سالی مخرب باشد و رسانه‌ها به این نتیجه برسند که سالی نیز می‌توانست به لاگواردیا بازگردد و فرود در هادسون یک تصمیم اشتباه بود. ما سعی می‌کردیم از سالی محافظت کنیم و فقط می‌ترسیدیم که به نظر برسد اداره سوانح می‌خواهد لکه‌ای بر شخصیت این قهرمان بگذارد. علیرغم ترس ما از چنین چیزی، این اداره سوانح نبود که اداره سوانح را شبیه افراد شرور کرد، بلکه فیلم کلینت ایستوود بود که این کار را کرد.
اگرچه می ترسیدیم برخی از رسانه ها تصمیم او را زیر سوال ببرند، اما شهادت سالی در این مورد محکم بود.
شهادت او مانند آنچه در فیلم به تصویر کشیده شده ، بازجویی نبود. من به عنوان رئیس هیئت تحقیق مصمم به پاسخگویی همه جانبه بودم . برای مثال یکی از خبرنگاران از سالی سوال کرد که اگر مسافران به قایق های نجات سوار نمی شدند، چه مدت می توانستند در آب های سرد آن روز زنده بمانند؟